لیست تمام خطاهای سایت به همراه کد آن ها

همانطور که می‌دانید؛ وبمستران و طراحان سایت باید با تمامی خطاها آشنا باشند تا بتوانند ایرادات سایت را متوجه شوند و آن‌ها را برطرف کنند. این خطاها برخی از سمت کاربر و برخی از سمت سرور است. در نتیجه بعد از طراحی سایت باید سعی بر این داشته باشیم که سئو سایت خود را بهبود بخشیم و سایت خود را ارتقاء دهیم. برای اینکار باید تمامی خطاها را چه در صفحات چه در سرچ کنسول برطرف کنیم. در ادامه این مقاله لیست تمام خطاهای سایت به همراه کد آن ها را در اختیار شما قرار خواهیم داد تا بتوانید آن‌ها شناخته و در نهایت آن‌ها را بر طرف کنید. همچنین می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد خطاهای گوگل سرچ کنسول، مقاله‌ی معرفی و رفع خطاهای گوگل سرچ کنسول را مطالعه نمایید.

کدهای وضعیت HTTP

خوب است بدانید؛ کدهای وضعیت توسط سرور در پاسخ به درخواست کاربر از سرور صادر می‌شود. این شامل کدهایی از IETF Request for Comments (RFCs)، سایر مشخصات، و برخی کدهای اضافی مورد استفاده در برخی از برنامه‌های رایج HTTP است. همه کدهای وضعیت پاسخ HTTP به پنج دسته تقسیم می‌شوند. رقم اول کد وضعیت، دسته پاسخ را تعریف می‌کند، در حالی که دو رقم آخر هیچ نقشی در طبقه بندی ندارند. پنج دسته شامل موارد زیر است :

1xx informational response: درخواست دریافت شد، روند ادامه دارد.
2xx successful: درخواست با موفقیت دریافت، درک و پذیرفته شد.
3xx redirection: برای تکمیل درخواست باید اقدامات بیشتری انجام شود.
4xx client error: درخواست حاوی نحو بدی است یا قابل انجام نیست.
5xx server error: سرور نتوانست درخواست ظاهرا معتبری را انجام دهد.

1xx informational response (پاسخ اطلاعاتی 1xx)

همانطور که گفتیم؛ 1xx informational response نشان می‌دهد که درخواست دریافت و درک شده است. در حالی که پردازش درخواست ادامه دارد، به صورت موقت صادر می‌شود. به کاربر هشدار می‌دهد که منتظر پاسخ نهایی باشد. پیام فقط از خط وضعیت و فیلدهای هدر اختیاری تشکیل شده است و با یک خط خالی خاتمه می‌یابد. از آنجایی که استاندارد HTTP/1.0 هیچ کد وضعیت 1xx را تعریف نکرده است، سرورها نباید یک پاسخ 1xx را به یک کاربر، سازگار با HTTP/1.0 ارسال کنند مگر در شرایط آزمایشی.

سرور هدرهای درخواست را دریافت کرده است و کاربر باید اقدام به ارسال بدنه درخواست کند (در مورد درخواستی که باید بدنه‌ای برای آن ارسال شود، مثلاً درخواست POST). ارسال یک درخواست بزرگ به سرور پس از رد درخواست برای هدرهای نامناسب ناکارآمد خواهد بود. برای اینکه یک سرور هدرهای درخواست را بررسی کند، یک کاربر باید Expect: 100-continue را به عنوان هدر در درخواست اولیه خود ارسال کند و قبل از ارسال متن، یک کد وضعیت 100 Continue را در پاسخ دریافت کند. اگر کاربر کد خطایی مانند 403 (Forbidden) یا 405 (Method Not Allowed) را دریافت کند، نباید بدنه درخواست را ارسال کند. پاسخ 417 Expectation Failed نشان می‌دهد که درخواست باید بدون سرصفحه Expect تکرار شود؛ زیرا نشان می‌دهد که سرور از انتظارات پشتیبانی نمی‌کند (این مورد، برای مثال، در مورد سرورهای HTTP/1.0 است).

101 Switching Protocols

درخواست کننده از سرور خواسته است که پروتکل‌ها را تغییر دهد و سرور با این کار موافقت کرده است.

102 Processing (WebDAV; RFC 2518)

درخواست WebDAV ممکن است شامل بسیاری از درخواست‌های فرعی باشد که شامل عملیات فایل می‌شود. تکمیل درخواست به زمان طولانی نیاز دارد. این کد نشان می‌دهد که سرور درخواست را دریافت کرده و در حال پردازش است، اما هنوز پاسخی در دسترس نیست. این امر باعث می‌شود کاربر نتواند زمان‌بندی و فرض را از دست داده باشد.

103 Early Hints (RFC 8297)

برای بازگرداندن برخی سرصفحه‌های پاسخ قبل از پیام نهایی HTTP استفاده می‌شود.

2xx success

این دسته از کدهای وضعیت نشان می‌دهد که اقدام درخواست شده توسط کاربر دریافت، درک و پذیرفته شده است.

200 OK

پاسخ استاندارد برای درخواست های موفق HTTP. پاسخ واقعی به روش درخواست استفاده شده بستگی دارد. در یک درخواست GET، پاسخ حاوی یک موجودیت مربوط به سورس درخواستی خواهد بود. در یک درخواست POST، پاسخ حاوی موجودی است که نتیجه عمل را توصیف یا حاوی آن است.

201 Created

این درخواست برآورده شد و در نتیجه سورس جدیدی ایجاد شد.

202 Accepted

درخواست برای پردازش پذیرفته شده است، اما پردازش تکمیل نشده است. ممکن است در نهایت به این درخواست رسیدگی شود یا نه، و ممکن است در صورت انجام پردازش غیرمجاز شود.

203 Non-Authoritative Information (since HTTP/1.1)

سرور یک پروکسی تبدیل کننده است (به عنوان مثال یک شتاب دهنده وب) که OK 200 را از مبدا دریافت می‌کند، اما در حال بازگرداندن یک نسخه اصلاح شده از پاسخ مبدا است.

204 No Content

سرور با موفقیت درخواست را پردازش کرد و هیچ محتوایی را بر نمی‌گرداند.

205 Reset Content

سرور با موفقیت درخواست را پردازش کرد، از درخواست کننده می‌خواهد بازدید اسناد خود را بازنشانی کند، و هیچ محتوایی را بر نمی‌گرداند.

206 Partial Content

سرور تنها بخشی از سورس (byte serving) را به دلیل هدر محدوده ارسال شده توسط کاربر ارائه می‌کند. هدر محدوده توسط کاربرهای HTTP برای فعال کردن از سرگیری دانلودهای قطع شده یا تقسیم یک دانلود به چند جریان همزمان استفاده می‌شود.

207 Multi-Status (WebDAV; RFC 4918)

متن پیام زیر به طور پیش‌فرض یک پیام XML است و بسته به تعداد درخواست‌های فرعی که انجام شده‌اند، می‌تواند حاوی تعدادی کد پاسخ جداگانه باشد.

208 Already Reported (WebDAV; RFC 5842)

اعضای یک اتصال DAV قبلاً در قسمت قبلی پاسخ (چند وضعیتی) شمارش شده‌اند و دوباره درج نمی‌شوند.

226 IM Used (RFC 3229)

سرور یک درخواست برای سورس را برآورده کرده است، و پاسخ نمایشی از نتیجه یک یا چند instance-manipulations اعمال شده در نمونه فعلی است.

3xx redirection

این دسته از کد وضعیت نشان می‌دهد که کاربر باید اقدامات بیشتری برای تکمیل درخواست انجام دهد. بسیاری از این کدهای وضعیت در تغییر مسیر (redirect) URL استفاده می‌شوند. تنها در صورتی که روش مورد استفاده در درخواست دوم GET یا HEAD باشد، یک عامل کاربر می‌تواند اقدام اضافی را بدون تعامل کاربر انجام دهد. یک عامل کاربر ممکن است به طور خودکار یک درخواست را هدایت کند. یک عامل کاربر باید شناسایی و مداخله کند تا از تغییر مسیرهای چرخه‌ای (automatically redirect) جلوگیری کند.

300 Multiple Choices

گزینه‌های متعددی را برای سورسی که کاربر ممکن است از آن انتخاب کند (از طریق مذاکره محتوای عامل محور) را نشان می‌دهد. به عنوان مثال، این کد می‌تواند برای ارائه گزینه‌های فرمت ویدیوی متعدد، فهرست کردن فایل‌ها با پسوندهای مختلف نام فایل، یا پیشنهاد ابهام‌زدایی به معنای کلمه استفاده شود.

301 Moved Permanently

این و همه درخواست‌های آینده باید به URI داده شده هدایت شوند.

302 Found (Previously “Moved temporarily”)

به کاربر می‌گوید که به URL دیگری نگاه کند (مرور کند). مشخصات HTTP/1.0 (RFC 1945) کاربر را ملزم به انجام یک تغییر مسیر (redirect) موقت با همان روش می‌کرد (عبارت توصیفی اولیه “Moved Temporarily” بود)، اما مرورگرهای مشهور 302 تغییر مسیر (redirect) را با تغییر روش به GET پیاده‌سازی کردند. بنابراین، HTTP/1.1 کدهای وضعیت 303 و 307 را برای تمایز بین این دو رفتار اضافه کرد.

303 See Other (since HTTP/1.1)

پاسخ به درخواست را می‌توان در یک URI دیگر با استفاده از روش GET یافت. هنگامی که در پاسخ به یک POST (یا PUT/DELETE) دریافت می‌شود، کاربر باید فرض کند که سرور داده‌ها را دریافت کرده است و باید یک درخواست GET جدید برای URI داده شده صادر کند.

304 Not Modified

نشان می‌دهد که سورس از نسخه‌ای که توسط سرصفحه‌های درخواست If-Modified-Since یا If-None-Match که مشخص شده است، تغییر نکرده است. در چنین حالتی، نیازی به ارسال مجدد سورس نیست؛ زیرا کاربر هنوز یک نسخه از قبل دانلود شده دارد.

305 Use Proxy (since HTTP/1.1)

سورس درخواستی فقط از طریق یک پروکسی در دسترس است که آدرس آن در پاسخ ارائه شده است. به دلایل امنیتی، بسیاری از سرویس گیرندگان HTTP (مانند موزیلا، فایرفاکس و اینترنت اکسپلورر) از این کد وضعیت اطاعت نمی‌کنند.

306 Switch Proxy

دیگر استفاده نمی‌شود. در اصل به معنای “درخواست‌های بعدی باید از پروکسی مشخص شده استفاده کنند” می‌باشد.

307 Temporary Redirect (since HTTP/1.1)

در این مورد، درخواست باید با یک URI دیگر تکرار شود. با این حال، درخواست‌های آینده همچنان باید از URI اصلی استفاده کنند. برخلاف نحوه پیاده‌سازی 302 از لحاظ تاریخی، روش درخواست هنگام صدور مجدد درخواست اصلی مجاز به تغییر نیست. به عنوان مثال، یک درخواست POST باید با استفاده از یک درخواست POST دیگر تکرار شود.

308 Permanent Redirect

این و همه درخواست‌های آینده باید به URI داده شده هدایت شوند. 308 رفتار 301 را موازی می‌کند، اما اجازه تغییر روش HTTP را نمی‌دهد. بنابراین، برای مثال، ارسال یک فرم به یک منبع تغییر مسیر (redirect) دائمی ممکن است به آرامی ادامه یابد.

4xx client errors

400 Bad Request

سرور نمی‌تواند درخواست را به دلیل یک خطای کاربر آشکار پردازش کند (به عنوان مثال، نحو درخواست نادرست، اندازه خیلی بزرگ، کادربندی پیام درخواست نامعتبر، یا مسیریابی درخواست فریبنده).

401 Unauthorized

مشابه 403 Forbidden، اما به طور خاص برای استفاده زمانی که احراز هویت مورد نیاز است و ناموفق بوده یا هنوز ارائه نشده است. پاسخ باید شامل یک فیلد هدر WWW-Authenticate باشد که حاوی چالش قابل اجرا برای سورس درخواستی باشد. به احراز هویت دسترسی اولیه و احراز هویت دسترسی Digest مراجعه کنید. 401 از نظر معنایی به معنای “غیر مجاز” است، کاربر اعتبار احراز هویت معتبری برای سورس هدف ندارد.
برخی از سایت‌ها به اشتباه HTTP 401 را زمانی که یک آدرس IP از وب سایت ممنوع می‌شود (معمولاً دامنه وب سایت) صادر می‌کنند و به آن آدرس خاص اجازه دسترسی به وب سایت داده نمی‌شود.

402 Payment Required

برای استفاده در آینده رزرو شده است. هدف اصلی این بود که این کد ممکن است به عنوان بخشی از نوعی طرح نقدی دیجیتال یا پرداخت خرد مورد استفاده قرار گیرد، به عنوان مثال، توسط GNU Taler پیشنهاد شده است، اما هنوز این اتفاق نیفتاده است. این کد به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. اگر برنامه‌نویس خاصی از محدودیت روزانه درخواست‌ها فراتر رفته باشد، API Google Developers از این وضعیت استفاده می‌کند. Sipgate از این کد استفاده می‌کند اگر حسابی بودجه کافی برای شروع تماس را نداشته باشد. Shopify زمانی از این کد استفاده می‌کند که فروشگاه هزینه‌های آن‌ها را پرداخت نکرده و به طور موقت غیرفعال شده است. Stripe از این کد برای پرداخت‌های ناموفق استفاده می‌کند که در آن پارامترها درست بودند، برای مثال پرداخت‌های جعلی مسدود شده.

403 Forbidden

این درخواست حاوی داده‌های معتبری بود و توسط سرور قابل درک بود، اما سرور از اقدام خودداری می‌کند. این ممکن است به این دلیل باشد که کاربر مجوزهای لازم را برای یک منبع ندارد یا به نوعی حساب کاربری نیاز دارد یا اقدامی ممنوعه انجام می‌دهد (مانند ایجاد یک رکورد تکراری که در آن فقط یک مورد مجاز است). این کد همچنین معمولاً در صورتی استفاده می‌شود که درخواست با پاسخ دادن به چالش فیلد هدر WWW-Authenticate احراز هویت را ارائه کند، اما سرور آن احراز هویت را نپذیرفت. درخواست نباید تکرار شود. شما می‌توانید برای کسب اطاعات بیشتر و رفع این خطا، مقاله‌ی معرفی و رفع خطای 403 را مطالعه کنید.

404 Not Found

سورس درخواستی یافت نشد اما ممکن است در آینده در دسترس باشد. درخواست‌های بعدی کاربر مجاز است. شما همچنین می‌توانید برای کسب اطاعات بیشتر و رفع این خطا، مقاله‌ی رفع خطای 404 یا Page Not Found در وردپرس را مطالعه فرمایید.

405 Method Not Allowed

یک روش درخواست برای سورس درخواستی پشتیبانی نمی‌شود. به عنوان مثال، یک درخواست GET در فرمی که نیاز به ارائه داده از طریق POST دارد، یا یک درخواست PUT در یک منبع read-only (فقط خواندنی).

406 Not Acceptable

سورس درخواستی قادر است فقط محتوایی را تولید کند که مطابق با هدرهای Accept ارسال شده در درخواست قابل قبول نیست.

407 Proxy Authentication Required

کاربر ابتدا باید خود را با پروکسی احراز هویت کند.

408 Request Timeout

زمان انتظار سرور به پایان رسیده است. با توجه به مشخصات HTTP: “سرویس گیرنده در مدت زمانی که سرور آماده منتظر ماندن بود درخواستی ارائه نکرد. کاربر ممکن است در زمان بعدی درخواست را بدون تغییر تکرار کند.”

409 Conflict

نشان می‌دهد که به دلیل تداخل در وضعیت فعلی سورس، مانند تداخل ویرایش بین چند به روز رسانی همزمان، درخواست نمی‌تواند پردازش شود.

410 Gone

نشان می‌دهد که منبع درخواستی قبلاً در حال استفاده بوده است اما دیگر در دسترس نیست و دوباره در دسترس نخواهد بود. این باید زمانی استفاده شود که سورسی عمداً حذف شده باشد و منبع باید پاکسازی شود. پس از دریافت کد وضعیت 410، کاربر نباید در آینده درخواست سورس کند. کاربرانی مانند موتورهای جستجو باید سورس را از فهرست خود حذف کنند. اکثر موارد استفاده نیازی به پاکسازی سورس از کاربران و موتورهای جستجو ندارند و ممکن است به جای آن از “404 Not Found” استفاده شود.

411 Length Required

این درخواست طول محتوای آن را مشخص نکرده است، که توسط سورس درخواستی مورد نیاز است.

412 Precondition Failed

سرور یکی از پیش شرط‌هایی را که درخواست کننده در فیلدهای هدر درخواست قرار داده است، برآورده نمی‌کند.

413 Payload Too Large

درخواست بزرگ‌تر از آن چیزی است که سرور بخواهد یا بتواند آن را پردازش کند. قبلاً در RFC 2616 “درخواست موجودیت خیلی بزرگ (Request Entity Too Large)” نامیده می‌شد.

414 URI Too Long

URI ارائه شده برای سرور برای پردازش بسیار طولانی بود. غالباً نتیجه کدگذاری بیش از حد داده به عنوان یک query-string از یک درخواست GET است که در این صورت باید به درخواست POST تبدیل شود. قبلاً در RFC 2616 با این عنوان Request-URI Too Long نامیده می‌شد.

415 Unsupported Media Type

موجودیت درخواست دارای یک نوع رسانه است که سرور یا سورس آن را پشتیبانی نمی‌کند. به عنوان مثال، کاربر یک تصویر را به صورت image/svg+xml آپلود می‌کند، اما سرور نیاز دارد که تصاویر از فرمت متفاوتی استفاده کنند.

416 Range Not Satisfiable

کاربر بخشی از فایل را درخواست کرده است (سرویس بایت)، اما سرور نمی‌تواند آن بخش را تامین کند. به عنوان مثال، اگر کاربر بخشی از فایل را درخواست کند که فراتر از انتهای فایل قرار دارد. که قبلاً RFC 2616 “محدوده درخواستی راضی کننده نیست (Requested Range Not Satisfiable)” نامیده می‌شد.

417 Expectation Failed

سرور نمی‌تواند الزامات قسمت Expect request-header را برآورده کند.

418 I’m a teapot (RFC 2324, RFC 7168)

این کد در سال 1998 به عنوان یکی از شوخی‌های سنتی IETF در اول آوریل در RFC 2324، پروتکل کنترل قهوه جوش Hyper Text تعریف شد و انتظار نمی رود که توسط سرورهای HTTP واقعی پیاده‌سازی شود. RFC مشخص می‌کند که این کد باید توسط قوری‌هایی که برای دم کردن قهوه درخواست شده‌اند، بازگردانده شود. این وضعیت HTTP به‌عنوان تخم‌مرغ عید پاک در برخی از وب‌سایت‌ها، مانند «من یک قوری هستم» در Google.com استفاده می‌شود. گاهی اوقات، این کد وضعیت نیز به عنوان پاسخ به یک درخواست مسدود شده، به جای مناسب‌تر 403 Forbidden استفاده می‌شود.

421 Misdirected Request

درخواست به سروری ارسال شد که قادر به تولید پاسخ نیست (مثلاً به دلیل استفاده مجدد از اتصال).

422 Unprocessable Entity

درخواست به خوبی شکل گرفته بود اما به دلیل اشتباهات معنایی قابل پیگیری نبود.

423 Locked (WebDAV; RFC 4918)

سورسی که در حال دسترسی است قفل شده است.

424 Failed Dependency (WebDAV; RFC 4918)

درخواست شکست خورد زیرا به درخواست دیگری بستگی داشت و آن درخواست شکست خورد (به عنوان مثال، یک PROPPATCH).

425 Too Early (RFC 8470)

نشان می‌دهد که سرور مایل به ریسک پردازش درخواستی نیست که ممکن است دوباره پخش شود.

426 Upgrade Required

کاربر باید به پروتکل دیگری مانند TLS/1.3 که در قسمت Upgrade header داده شده است سوئیچ کند.

428 Precondition Required (RFC 6585)

سرور مبدا نیاز به شرطی بودن درخواست دارد. در نظر گرفته شده برای جلوگیری از مشکل “به روز رسانی گم شده (lost update)”، که در آن یک کاربر وضعیت یک سورس را دریافت می‌کند، آن را تغییر می‌دهد، و آن را به سرور برمی‌گرداند، در حالی که شخص ثالثی وضعیت را در سرور تغییر داده است، که منجر به درگیری می‌شود.

429 Too Many Requests (RFC 6585)

کاربر در مدت زمان معین درخواست‌های زیادی ارسال کرده است. برای استفاده با طرح‌های محدودکننده نرخ در نظر گرفته شده است.

431 Request Header Fields Too Large (RFC 6585)

سرور تمایلی به پردازش درخواست ندارد؛ زیرا یک فیلد سرصفحه مجزا یا همه فیلدهای سرصفحه مجموعاً بسیار بزرگ هستند.

451 Unavailable For Legal Reasons (RFC 7725)

یک اپراتور سرور درخواست قانونی برای رد دسترسی به یک سورس یا مجموعه‌ای از سورس‌ها که شامل سورس درخواست شده است، دریافت کرده است.

xx server errors

سرور نتوانست درخواستی را انجام دهد.

کدهای وضعیت پاسخ که با رقم “5” شروع می‌شود مواردی را نشان می‌دهد که در آن سرور متوجه شده است که با خطا مواجه شده است یا در غیر این صورت قادر به انجام درخواست نیست. به جز زمانی که به یک درخواست HEAD پاسخ می‌دهد، سرور باید یک موجودیت حاوی توضیحی از وضعیت خطا را شامل شود و مشخص کند که آیا این یک وضعیت موقتی یا دائمی است. به همین ترتیب، عوامل کاربر باید هر موجودیتی را که شامل می‌شود به کاربر نمایش دهند. این کدهای پاسخ برای هر روش درخواستی قابل اجرا هستند.

500 Internal Server Error

یک پیغام خطای عمومی، زمانی که با شرایط غیرمنتظره‌ای مواجه شد و پیام خاصی مناسب‌تر نیست، داده می‌شود.

501 Not Implemented

سرور یا روش درخواست را نمی‌شناسد یا توانایی انجام درخواست را ندارد. معمولاً این به معنای در دسترس بودن آینده است (به عنوان مثال، ویژگی جدید یک API وب سرویس).

502 Bad Gateway

سرور به عنوان یک دروازه یا پروکسی عمل می‌کرد و یک پاسخ نامعتبر از سرور بالادستی دریافت کرد.

503 Service Unavailable

سرور نمی‌تواند درخواست را رسیدگی کند (زیرا برای تعمیر و نگهداری بیش از حد بارگذاری شده یا از کار افتاده است). عموماً این حالت موقتی است.

504 Gateway Timeout

سرور به عنوان یک دروازه یا پروکسی عمل می‌کرد و پاسخی به موقع از سرور بالادستی دریافت نکرد.

505 HTTP Version Not Supported

سرور از نسخه HTTP استفاده شده در درخواست پشتیبانی نمی‌کند.

506 Variant Also Negotiates (RFC 2295)

مذاکره محتوای شفاف برای درخواست منجر به یک مرجع دایره‌ای می‌شود.

507 Insufficient Storage (WebDAV; RFC 4918)

سرور قادر به ذخیره نمایش مورد نیاز برای تکمیل درخواست نیست.

508 Loop Detected (WebDAV; RFC 5842)

سرور در حین پردازش درخواست یک حلقه بینهایت را شناسایی کرد (به جای 208 قبلاً گزارش شده ارسال شد).

510 Not Extended (RFC 2774)

پسوندهای بیشتری برای درخواست مورد نیاز است تا سرور بتواند آن را برآورده کند.

511 Network Authentication Required (RFC 6585)

کاربر برای دسترسی به شبکه باید احراز هویت کند. برای استفاده از طریق رهگیری پروکسی‌هایی که برای کنترل دسترسی به شبکه استفاده می‌شوند (به‌عنوان مثال، captive portals که قبل از اعطای دسترسی کامل به اینترنت از طریق یک نقطه اتصال Wi-Fi، به توافق با شرایط خدمات نیاز داشتند.

کدهای غیر رسمی (Unofficial codes)

کدهای زیر توسط هیچ استانداردی مشخص نشده‌اند.

419 Page Expired (Laravel Framework)

زمانی که یک CSRF Token مفقود شده یا منقضی شده است توسط Laravel Framework استفاده می‌شود.

420 Method Failure (Spring Framework)

پاسخ منسوخ شده توسط Spring Framework هنگامی که یک روش شکست خورده است استفاده می شود.

420 Enhance Your Calm (Twitter)

با نسخه 1 API جستجو و ترندهای توییتر در زمانی که کاربر دارای نرخ محدود است، بازگردانده شده است. نسخه‌های 1.1 و نسخه‌های بعدی از کد پاسخ 429 Too Many Requests به جای آن استفاده می‌کنند.

430 Request Header Fields Too Large (Shopify)

توسط Shopify استفاده می‌شود، به جای کد پاسخ 429 Too Many Requests، زمانی که URL‌های زیادی در یک بازه زمانی خاص درخواست می‌شود.

450 Blocked by Windows Parental Controls (Microsoft)

کد برنامه افزودنی مایکروسافت زمانی نشان داده می‌شود که کنترل‌های والدین ویندوز روشن هستند و دسترسی به صفحه وب درخواستی را مسدود می‌کنند.

498 Invalid Token (Esri)

توسط ArcGIS برای سرور برگردانده شده است. کد 498 نشان‌دهنده یک نشانه منقضی یا نامعتبر است.

499 Token Required (Esri)

توسط ArcGIS برای سرور برگردانده شده است. کد 499 نشان می‌دهد که یک رمز مورد نیاز است اما ارسال نشده است.

509 Bandwidth Limit Exceeded (Apache Web Server/cPanel)

سرور از پهنای باند تعیین شده توسط مدیر سرور فراتر رفته است. این اغلب توسط ارائه دهندگان میزبانی مشترک برای محدود کردن پهنای باند مشتریان استفاده می‌شود.

529 Site is overloaded

توسط Qualys در API آزمایش سرور SSLLabs استفاده می‌شود تا نشان دهد که سایت نمی‌تواند درخواست را پردازش کند.

530 Site is frozen

توسط پلت فرم وب Pantheon Systems برای نشان دادن سایتی که به دلیل عدم فعالیت مسدود شده است استفاده می‌شود.

598 (Informal convention) Network read timeout error

توسط برخی از پروکسی‌های HTTP برای سیگنال‌دهی یک بازه زمانی خواندن شبکه در پشت پروکسی به کاربر در جلوی پروکسی استفاده می‌شود.

599 Network Connect Timeout Error

خطایی که توسط برخی از پروکسی‌های HTTP برای علامت‌گذاری وقفه اتصال شبکه در پشت پروکسی به کاربر در جلوی پروکسی استفاده می‌شود.

خدمات اطلاعات اینترنتی (Internet Information Services)

سرور وب سرویس‌های اطلاعات اینترنتی (IIS) مایکروسافت فضای خطای 4xx را گسترش می‌دهد تا خطاها را با درخواست کاربر اعلام کند.

440 Login Time-out

جلسه کاربر منقضی شده است و باید دوباره وارد شوید.

449 Retry With

سرور نمی‌تواند درخواست را رعایت کند زیرا کاربر اطلاعات مورد نیاز را ارائه نکرده است.

451 Redirect

در Exchange ActiveSync زمانی استفاده می‌شود که سرور کارآمدتری در دسترس باشد یا سرور نتواند به صندوق پستی کاربران دسترسی داشته باشد. انتظار می‌رود کاربر عملیات پیدا کردن خودکار HTTP را مجدداً اجرا کند تا سرور مناسب‌تری پیدا کند.

IIS گاهی‌اوقات از کدهای فرعی اعشاری اضافی برای اطلاعات خاص‌تر استفاده می‌کند، اما این کدهای فرعی فقط در بار پاسخ و در اسناد ظاهر می‌شوند، نه در محل کد وضعیت واقعی HTTP.

nginx

نرم افزار وب سرور nginx فضای خطای 4xx را گسترش می‌دهد تا مشکلات مربوط به درخواست کاربر را نشان دهد.

444 No Response

به صورت داخلی برای دستور دادن به سرور برای بازگرداندن هیچ اطلاعاتی به کاربر و بستن فوری اتصال استفاده می‌شود.

494 Request header too large

کاربر درخواست خیلی بزرگ یا خط سرصفحه خیلی طولانی ارسال کرد.

495 SSL Certificate Error

بسط کد پاسخ 400 Bad Request، که زمانی استفاده می‌شود که کاربر یک گواهی کاربر نامعتبر ارائه کرده باشد.

496 SSL Certificate Required

بسط کد پاسخ 400 Bad Request که زمانی استفاده می‌شود که گواهی کاربر مورد نیاز است اما ارائه نشده است.

497 HTTP Request Sent to HTTPS Port

بسط کد پاسخ 400 Bad Request که زمانی استفاده می‌شود که کاربر درخواست HTTP را به درگاهی که به درخواست‌های HTTPS گوش می‌دهد، داده است.

499 Client Closed Request

زمانی استفاده می‌شود که سرویس گیرنده درخواست را قبل از اینکه سرور بتواند پاسخی ارسال کند، بسته است.

Cloudflare

سرویس پروکسی معکوس Cloudflare، سری 5xx فضای خطاها را گسترش می‌دهد تا مشکلات مربوط به سرور مبدا را نشان دهد.

520 Web Server Returned an Unknown Error

سرور مبدا یک پاسخ خالی، ناشناخته یا غیرمنتظره به Cloudflare برگرداند.

521 Web Server Is Down

سرور مبدا اتصال از Cloudflare را رد کرد. راه حل‌های امنیتی در مبدا ممکن است اتصالات قانونی را از آدرس های IP خاص Cloudflare مسدود کنند.

522 Connection Timed Out

زمان تماس Cloudflare با سرور مبدا تمام شد.

523 Origin Is Unreachable

Cloudflare نتوانست به سرور مبدا برسد. به عنوان مثال، اگر رکوردهای DNS برای سرور مبدا نادرست یا گم شده باشند.

524 A Timeout Occurred

Cloudflare توانست یک اتصال TCP به سرور مبدا را تکمیل کند، اما پاسخ HTTP به موقع دریافت نکرد.

525 SSL Handshake Failed

Cloudflare نمی‌توانست با سرور مبدأ درباره دست دادن SSL/TLS مذاکره کند.

526 Invalid SSL Certificate

Cloudflare نتوانست گواهی SSL را در سرور وب مبدا تأیید کند. همچنین توسط گوروتر Cloud Foundry استفاده می‌شود.

527 Railgun Error

خطای 527 یک اتصال قطع شده بین Cloudflare و سرور Railgun سرور اصلی را نشان می‌دهد.

530

خطای 530 همراه با خطای 1xxx برگردانده می‌شود.

AWS Elastic Load Balancer

چند کد بازگشت سفارشی را اضافه می‌کند.

460

کاربر قبل از سپری شدن مدت timeout، اتصال را با بار متعادل کننده بسته است. معمولاً زمانی که timeout کاربر زودتر از مهلت زمانی Elastic Load Balancer باشد.

463

متعادل کننده بار یک هدر درخواست X-Forwarded-For با بیش از 30 آدرس IP دریافت کرد.

561 Unauthorized

یک خطا در مورد احراز هویت که توسط یک سرور ثبت شده با یک متعادل کننده بار برگردانده شده است. شما یک قانون شنونده را برای احراز هویت کاربران پیکربندی کرده‌اید، اما ارائه‌دهنده هویت (IdP) یک کد خطا را هنگام احراز هویت کاربر برمی‌گرداند.

Caching warning codes (obsoleted)

کدهای هشدار مربوط به حافظه پنهان زیر تحت RFC 7234 مشخص شدند. برخلاف سایر کدهای وضعیت فوق، این کدها به عنوان وضعیت پاسخ در پروتکل HTTP ارسال نشدند، بلکه به عنوان بخشی از هدر HTTP “هشدار (Warning)” ارسال شدند.

از آنجایی که این هدر “هشدار (Warning)” اغلب نه توسط سرورها ارسال می‌شود و نه توسط کاربران تایید می‌شود، این هدر و کدهای آن توسط گروه کاری HTTP در سال 2022 با RFC 9111 منسوخ شد.

110 Response is Stale

پاسخ ارائه شده توسط حافظه پنهان قدیمی است (سن محتوا از حداکثر سن تعیین شده توسط هدر Cache-Control یا طول عمر انتخاب شده به صورت اکتشافی بیشتر است).

111 Revalidation Failed

حافظه پنهان نتوانست پاسخ را تأیید کند، به دلیل عدم امکان دسترسی به سرور مبدا.

112 Disconnected Operation

کش عمداً با بقیه شبکه قطع شده است.

113 Heuristic Expiration

حافظه نهان از نظر اکتشافی، طول عمر تازه‌ای را بیش از 24 ساعت انتخاب کرد و سن پاسخ بیشتر از 24 ساعت است.

199 Miscellaneous Warning

هشدار خودسرانه و غیر اختصاصی متن اخطار ممکن است ثبت شود یا به کاربر ارائه شود.

214 Transformation Applied

اگر هر تغییری در نمایش اعمال کند، مانند تغییر رمزگذاری محتوا، نوع رسانه یا موارد مشابه، توسط پروکسی اضافه می‌شود.

299 Miscellaneous Persistent Warning

مانند 199، اما نشان دهنده یک هشدار مداوم است.

معرفی و حل مشکل  sitelinks search box در سرچ کنسول گوگل در مقاله زیر

معرفی و حل مشکل Sitelinks search box

در این مقاله لیست تمام خطاهای سایت به همراه کد آن ها را بررسی کردیم. شما همچنین می‌توانید با مراجعه کردن به صفحه مقالات آموزشی ماکان، سایر مقالات ما را نیز مطالعه کنید.
صفحه ما را در اینستاگرام دنبال کنید تا با مطالب روز در حوزه دیجیتال آشنا شوید.